કારણ વગર પ્રહાર કરે છે, કમાલ છે!
ને પાછાં સારવાર કરે છે, કમાલ છે!
મન રાતભર વિચાર કરે છે, કમાલ છે!
પડખા ઘસી સવાર કરે છે, કમાલ છે!
છિદ્રો જ પોષવા સદા ટેવાયેલી નજર,
દર્પણ ઉપર પ્રહાર કરે છે, કમાલ છે!
અંદર અહીં જ ઘૂઘવે છે જળ નિરાંતનાં
પણ શોધ મન, બહાર કરે છે, કમાલ છે!
ઝિન્દાદિલી જુઓ કે છે અંતિમ પળો છતાં,
હસતે મુખે પસાર કરે છે, કમાલ છે!
નિજમાં સમાવી લે છે ગમે તેવી લાશ હો,
સહુની અદબ મજાર કરે છે, કમાલ છે!
બેઠો છે જાળ પાથરી ‘ઘાયલ’ સ્વયં ઉપર,
ખુદનો જ ખુદ શિકાર કરે છે, કમાલ છે!
- અમૃત ‘ઘાયલ’
Wednesday, February 27, 2008
Subscribe to:
Posts (Atom)