कुंज मे बेठा रहूं (गझल) – मिर्झा गालिब. અનુવાદ – મનસુખલાલ સાવલિયા

कुंजमे बैठा रहूं यों पर खूला
काश कि होता कफ्सका दर खूला।

જો આ પિંજરાનો દરવાજો ખૂલ્લો હોત તો હું એના એક ખૂણામાં પાંખો પસારીને બેઠો રહેત!

हम पूकारे और खूले यों कौन जाय
यार का दरवाजा पायें गर खूला।

અમે પુકારીએ અને એ ખોલે, એવો યારનો દરવાજો ખૂલ્લો હોય તો પણ કોણ જાય?

वाकई दिल पर भला लगता था दाग
जख्म लेकिन दागसे बेहतर खूला।

દિલ પ્રેમમાં દાઝ્યું હતું અને તેના ઉપર જે દાગ હતો તે સારો લાગતો હતો, પરંતુ જખ્મ તો એનાથી પણ વધારે ખૂલ્યો!

नामे के साथ आ गया पैगाम-ए-मर्ग
रह गया खत मेरी छाती पर खूला।

પત્રની સાથે જ મોતનો પયગામ આવી ગયો અને અમારી છાતી પર એ પત્ર ખૂલ્લો રહી ગયો

देखियो ‘गालिव’ से गर उलजा कोई,
है वली पोशीदा और काफिर खूला।

જોજો, કોઈ ગાલિબની હડફેટે ચડતા નહીં, એ ગુપ્ત રીતે તો વલી (મહાત્મા) છે, પણ ખૂલ્લામાં કાફર છે!